นีล เพอร์ซิวอล ยัง (
อังกฤษ: Neil Percival Young)
[1] เกิดเมื่อวันที่
12 พฤศจิกายน ค.ศ. 1945 เป็นนักร้อง-นักแต่งเพลงชาวแคนาดา และยังเป็น
นักดนตรีและ
ผู้กำกับภาพยนตร์ผลงานของยังมีเอกลักษณ์ ที่มีเนื้อเพลงลึกซึ้ง เสียงกีตาร์อันโดดเด่น เสียงร้องที่เป็นเอกลักษณ์ในโทน falsetto tenor เขายังเล่นดนตรีได้หลากหลายประเภท เขายังทดลองการเล่นดนตรีที่แตกต่างหลากหลายประเภท อย่าง
สวิง,
แจ๊ส,
ร็อกอะบิลลี,
บลูส์ และดนตรีอีเลกโทรนิก ผลงานที่เป็นที่รู้จักดีที่สุดของเขา มักจะเป็นแนวเพลงในลักษณะ
โฟล์ก อคูสติกร็อก ("Heart of Gold", "Harvest Moon" และ "Old Man") และ
ฮาร์ดร็อก (อย่างเพลง "Cinnamon Girl", "Rockin' in the Free World" และ "Hey Hey, My My (Into the Black)") ส่วนผลงานล่าสุดเขายังใส่องค์ประกอบแนวเพลงใหม่ ๆ อย่าง
อินดัสเทรียล,
อัลเทอร์เนทีฟคันทรี และ
กรันจ์ ไปด้วย และจากข้อมูลกลางปี 2008 เขามียอดขาย
อัลบั้มโดยประมาณอยู่ที่ 80 ล้านชุดทั่วโลก
[2]ยังกำกับ (หรือช่วยกำกับ) ภาพยนตร์หลายเรื่อง โดยใช้ชื่อนามแฝงว่า เบอร์นาร์ด เชกกีย์ มีผลงานอย่าง Journey Through the Past (1973), Rust Never Sleeps (1979), Human Highway (1982), Greendale (2003),และ CSNY Déjà Vu (2008) ผลงานล่าสุดที่เขาทำเป็นสารคดีเกี่ยวกับเทคโนโลยีรถไฟฟ้า มีชื่อชั่วคราวว่า Linc/Voltเขายังสนับสนุนเรื่องเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมและชาวไร่ ชาวนา เขาร่วมก่อตั้งคอนเสิร์ตฟาร์มเอด ในปี 1985 และในปี 1986 เขาช่วยก่อตั้งโรงเรียนบริดจ์
[3] และยังจัดคอนเสิร์ตประจำปีเพื่อช่วยเหลือโรงเรียน ร่วมกับภรรยาของเขา เพกกี ถึงแม้ว่ายังจะ ร้องเพลงเกี่ยวกับตำนานอเมริกันหรือเรื่องเล่าอยู่บ่อยครั้ง แต่เขาก็ยังถือสัญชาติแคนาดา และไม่ต้องการเปลี่ยนสัญชาติ บางครั้งก็อยากใช้สัญชาติไทย
[4]